The innocence of Jesus

Uit heel de wereld klinken reacties van moslims en niet-moslims op de film Innocence of Muslims. Dwars door alle culturen, opinies en gezochte oplossingen klinkt Gods stem om naar Hem te kijken die om ons bespot en veracht werd.

Over de reacties van moslims ging het eerder al: de liefde voor de profeet Mohammed overstijgt alles (ND, 21 sept.). Aan de vele en heftige reacties is te zien dat de film een open zenuw raakt. Zo vertelt ex-BN’er Ayaan Hirsi Ali in Newsweek dat zij – voordat zij zichzelf geseculariseerd had verklaard- zelf had meegedaan aan demonstraties rondom de fatwa tegen Salman Rushdie, naar aanleiding van zijn boek De duivelsverzen. Ayaan roept het Westen dan ook op de rug recht te houden: in moslimlanden komt men er vanzelf wel achter dat de vrijheden en waarden van de rechtsstaat het alternatief is dat ook zij nodig hebben. Politiek leiders als president Obama en zijn minister Clinton kopen TV zendtijd in moslimlanden. Ze laten hun goede houding zien en maken de afstand tussen henzelf en de filmmakers zo groot mogelijk. Dichterbij veroordeelt Europaparlementsvoorzitter Schulz de film en roept op tot onderling respect. Weer anderen geven onbekommerd een ‘jij-bak’: laat de Arabische wereld toch naar zichzelf kijken (Hertzberger, NRC 22/23 sept.). Of men verwoordt de houding en wens van velen: negeer het en hoop dat het overwaait (Hünneman, NRC 21 sept.). Wat een reacties! Hoe moet dit verder? Iedereen kijkt een andere kant op in het zoeken naar een oplossing. Duidelijk is in ieder geval dat deze wond niet zomaar genezen is. Het is geen doemdenken om te veronderstellen dat tegenstellingen die hier naar boven komen in de geopolitieke werkelijkheid alleen maar groter zullen worden.

Verlossing.

In de reacties van moslims (of die nu politiek gebruikt is of niet) en de verschillende oplossingrichting en die gezocht worden, begint het evangelie aan alle kanten te stralen. De eerbied voor de heiligheid van Allah wordt mondiaal zichtbaar: niemand mag Allah of de profeet beledigen. Het evangelie zegt dat God ons, juist door zich in Jezus te laten bespotten en verachten (Mattheüs 27:39 vv), heeft gered! Uitgerekend Hij die niet om aan te zien was (Jesaja 53:2,3) is onze door God gegeven Redder. Golgota is gekochte ‘zendtijd’ waarin God eens en voor goed duidelijk maakt dat de heiligheid van God niet iets is dat wij moeten verdienen of verdedigen; het is het grootste cadeau dat God de wereld ooit gaf (Johannes 3:16). In het kruis waaraan de Heer leed nam God geen afstand tot ons en onze problemen maar maakte Hij zich in zijn Zoon één met onze zonde (2 Korintiërs 5:21). De wereld wordt niet beter als iedereen ‘normaal’ doet tegen elkaar of vertrouwt op menselijke vrijheid: het billboard van het evangelie is een naakte, afgeranselde en door God verlaten mens, ‘de man van smarten’ (Jesaja 53) . Alleen als je in vertrouwen naar Hem omhoogkijkt, word je gered (Johannes 3:14, 15). God loopt niet met een ‘heilige’ boog om ons heen, maar draagt ons in Jezus tot in de dood. De film en de reacties daarop legt onze diepe pijn naar God toe open. Het is een schreeuw om verlossing.  

 

Innocence.

Ons gebed en meeleven is bij diegenen die getroffen worden in dit geweld en deel hebben aan het lijden van Christus (Kolossenzen 1:24).En als de filmmakers christenen blijken te zijn, kunnen we geen afstand van hen nemen op de manier zoals sommige politici dat doen. Het schaamrood staat ons dan op de kaken. In een geglobaliseerde werkelijkheid heeft de kerk ook geglobaliseerd zelfreinigend vermogen nodig. Als er in deze weken een kerk of groepering in vergadering bijeen is: laat zij een statement maken en die naar zoveel mogelijk andere kerken ter ondertekening rondsturen. Een statement waarin het evangelie van ‘de man van smarten’ klinkt en diegenen die zulke films maken vermanend worden toegesproken. Maar laten we bij onszelf beginnen. In de kerk zeggen we nog wel eens dat de wereld God niet kent. Tja: als je ziet hoe zij zoekt naar oplossingen in dit soort netelige kwesties…. Aan de andere kant: welk signaal geven wij af? Als wij vooral spreken over Jezus als over onze vriend (op zich schitterend!) of met name ons stinkende best doen interessant of relevant te zijn voor de samenleving dan onthouden we haar het allerbelangrijkste! En kunnen christenen schouderophalend reageren in de filmkwestie of vooral ingaan of zich vooral druk maken om het beledigende aspect van die film of op het recht van meningsuiting? We hebben zoveel meer te geven! Steeds weer wijzen op Hem van wie de profeten al hebben gezegd (Jesaja 53:9) en de wereldlijke rechter op zijn executiedag heeft vastgesteld (Johannes 18:38): Hij is onschuldig. Ja: we leven uit the innocence of Jesus.

 Door Matthijs Haak, Predikant van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt)n te Rotterdam – Delfshaven. Een verkorte versie van dit opiniestuk is verschenen in het ND van 25 september 2012.