, ,

Bij de dood van Nabeel Qureshi

Nabeel Qureshi, 1983-2017.

“When we talk to people about our beliefs, we should do it through a lens of love.”

Deze woorden komen van Nabeel Qureshi, uit zijn laatste vlog vanaf zijn sterfbed. 6 dagen voor zijn sterven, wilde hij nog één keer zeggen waar zijn bediening om te doen was, en nam hij afstand van misbruik van zijn video’s voor andere doelen, met verkeerde motieven. Hij sprak zijn spijt uit als hij zelf niet altijd zuiver had gesproken. Want het belangrijkste voor hem was dat liefde heerst. Alles wat je zegt moet gaan over liefde, vrede, waarheid en zorg voor elkaar.

Zo had Qureshi God leren kennen door Jezus: Een God van liefde en vrede. Nog maar een jaar of 12 geleden. Daarvoor was Nabeel moslim, geboren en getogen in de Verenigde Staten uit Pakistaanse ouders. Ze behoorden tot de Ahmadiya beweging. Een islamitische sekte, die door de mainstream Soennitische moslims als ketters worden beschouwd. Het werd Qureshi vaak verweten door islamitische tegenstanders. “Hij zegt wel dat hij een toegewijd moslim was, maar hij was een Ahmadi”. Voor velen reden om zijn pleidooien voor de zaak van het christelijk geloof niet serieus te nemen. Dat is jammer. Want Qureshi wilde moslims uitdagen om de kritiek waarmee moslim-debaters christenen uitdagen – zoals hij zelf had gedaan als moslims – ook op hun eigen bronnen toe te passen. Dat vond hij nodig en eerlijk. Dat weg te schuiven als ‘islamofobie’ of ‘maar hij was Ahmadi’ is een zwaktebod.

Nabeel Qureshi’s eigen zoektocht naar God begon doordat hij zijn studiegenoot begon te bestoken met zijn polemische argumenten tegen het christelijk geloof. Die studiegenoot bleek overtuigd christen en zelf vaardig in apologetiek. David Wood en Nabeel werden vrienden. Nabeels argumenten tegen het christelijk geloof werden stuk voor stuk overtuigend weerlegd door David. Die daagde hem, vanuit hun vriendschap en met respect, uit om vanuit zijn eigen islamitische bronnen te redeneren, en die bronnen daaartoe aan dezelfde kritieken te toetsen als waarmee hij het christelijk geloof onderwierp. Vanuit die vriendschap durfde Nabeel dat aan. Maar door onderzoek moest Nabeel concluderen: De zaak voor het christelijk geloof is vele malen sterker en redelijker dan de zaak van het islamitische geloof. Na een jaar of 5 kon hij er niet onderuit, en toen hij ook dromen en visioenen kreeg, gaf Nabeel zich over aan de waarheid van Jezus. Hij zocht Allah, hij vond Jezus.

Nabeel ontwikkelde zich, hoewel getraind als arts, tot een apologeet voor het christendom. Hij werd een veel gevraagd spreker en evangelist en schuwde ook het debat niet met bekende moslim-apologeten als Shabir Ally.

Het gevaar van debatten en argumenten is dat mensen aan de haal gaan met je woorden. Moslims die, zonder kennis, allerlei argumenten aanhalen van mannen als Ahmad Deedat of Shabir Ally en daarmee het christelijk geloof op voorhand afwijzen. Christenen die hetzelfde doen door zonder voorkennis of voorstudie klakkeloos argumenten overnemen van mannen als Josh McDowel of Nabeel Qureshi. Zo worden debatten vruchteloos en zinloos en levert het vooral verwijdering en onbegrip op. Daarom waarschuwde een van mijn voormalige docenten, Colin Chapman al daarvoor: ‘Je kunt wel de discussie winnen, maar toch de persoon verliezen’. Veel belangrijker dus dan debatten vanuit ivoren torens of vanachter je laptop, is de persoonlijke ontmoeting. Om altijd de mens voor je te zien met wie je spreekt. Nabeel Qureshi had die mens altijd op het oog. En hij liet niet na te benadrukken dat alles wat je doet en zegt in gesprek met een ander, ook als die van een ander geloof is, te doen met liefde en vrede. Hij hield van moslims, want hij kende ze. Hij was zelf een moslim.  Hij was opgegroeid in een liefhebbende, vredige en vreedzame familie, maar geloofde nu zelf in Iemand anders. Dat is een pijnlijke conclusie. Door die liefde voor anderen, vanuit de liefde van God voelde Nabeel zich gedragen en gedreven om zijn gevonden geloof te delen, anderen te overtuigen dat Jezus de weg, waarheid en het leven is.

Het heeft nog geen 10 jaar mogen duren. Toen vond zijn Heer het genoeg. Op 16 september jongstleden mocht Nabeel Thuis komen bij zijn hemelse Vader. Hij laat een vrouw en dochtertje na. Maar zijn getuigenis blijft staan.

Mijn wens is dat wij, wanneer we als moslims en christenen elkaar ontmoeten en in gesprek gaan, elkaar ontmoeten van mens tot mens. We nemen elkaars geloof serieus en lopen niet weg voor wederzijdse moeilijke vragen in dat gesprek. Want uiteindelijk spreken we als mensen door God geschapen en geliefd. Die liefde van God is de basis van al ons spreken en handelen.
Moge Nabeels getuigenis en laatste woorden ons daarbij ter harte gaan:

“the whole point should be to bring people together, to the truth and not to hurt one another, but to help one another” …“For love to reign.”.

Voor een korte levensbeschrijving van Nabeel Qureshi, zie deze link:

https://blogs.thegospelcoalition.org/justintaylor/2017/09/16/nabeel-qureshi-1983-2017/

Voor zijn laatste vlog, zijn ‘erfenis’:

https://www.youtube.com/watch?v=zU9fu-lC3fY

Nabeel Qureshi schreef drie boeken:

“Seeking Allah, finding Jesus” (In het Nederlands:  Ik zocht Allah en vond Jezus) Dit boek beschrijft zijn zoektocht naar de waarheid en hoe hij die vond in Jezus.

“Answering Jihad” Dit boek schreef hij naar aanleiding van terroristische aanslagen in naam van Islam en toenemend moslimgeweld versus anti-moslimgeweld. Zie voor een bespreking: https://www.hetkruis.org/2016/08/answering-jihad-a-better-way-forward/

“No God but one”. In dit boek vergelijkt Nabeel de bewijzen voor de zaak van Islam en de zaak van het christelijk geloof, zoals hij die zelf in zijn zoektocht heeft onderzocht.

Deze boeken zijn te bestellen via Bol.com of Amazon.

Martijn Leeftink

Wil je hierover doorpraten, voel je vrij en mail naar martijn@hetkruis.org.

 

 

1 antwoord

Reacties zijn gesloten.