Vier het Leven
(overdenking bij de Paasmaaltijd 16-04-2019)
Vier het leven, staat er op de uitnodiging.
Maar valt er wel wat te vieren? Er gebeurt zoveel om ons heen en in ons leven dat je denkt dat je niet iets kunt vieren. Zeker niet het leven.
Wat valt er te vieren, wanneer er zoveel ellende is, zoveel haat en nijd. En amper hoop dat het ooit nog goed komt. Misschien denk je ook wel zo over je eigen leven.
Toch vieren we pasen. Het feest van de hoop. Niet alleen maar hoop op iets moois voor later. Maar hoop en kracht voor nu, om te leven dwars door alle moeite, pijn en gebrokenheid heen.
Wij zijn in de afgelopen periode elke dinsdagavond samengekomen om vanuit de bijbel te ontdekken wie Jezus is en wat hij deed. Johannes, een goede vriend van Jezus, beschrijft zijn verhaal over Jezus aan de hand van een aantal bijzondere wondertekenen en uitspraken van Jezus, waarin Jezus liet zien wie Hij werkelijk was en wat hij kwam doen voor de mensen. Johannes schrijft die dingen opdat “Opdat jullie geloven dat de Messias, de Zoon van God déze Jezus is. En opdat wie gelooft Leven heeft in zijn naam”. (Johannes 20:31)
Eén van de laatste en diepste tekenen die Jezus deed, was het tot leven brengen van zijn gestorven en begraven vriend Lazarus.
In al die wondertekenen en uitspraken komt dus naar voren dat Jezus de bron van je leven is, die mensen opnieuw doet leven, opleven, opbloeien, herstellen. Die mensen bevrijdt uit bepaalde vormen van gebondenheid, zodat ze hersteld kunnen worden om te leven als geliefde kinderen van God. Niet alleen maar bevrijding en herstel uit gebondenheid van demonen of ziekten, maar zelfs bevrijding uit de dood!
Zo is alles wat Jezus zegt en doet symbool voor wat God zélf in Jezus komt doen: Jou en mij bevrijden uit de gebondenheid aan het kwaad, de zonde. De zonde die de mens gescheiden houdt van God. De zonde, die véél dieper gaat dan je ooit kon beseffen. Je komt daar niet zomaar los van – de dood kun je niet zelf ongedaan maken, maar is wel het gevolg van die zonde, die opstand tegen God. Het stempelt het leven op deze aarde.
Maar God wil niet het stempel van de dood op jou, maar het stempel van zijn Liefde, het stempel van Leven. Want ook al gaat zonde veel dieper dan je beseft, toch is zijn liefde voor jou veel groter dan je durft te dromen. En dat wil hij jou laten proeven en ervaren. Hij wil dat je niet meer gebonden bent door al dat kwaad en die ellende, maar dat je je laat binden door zijn liefde: Hij wil je laten opstaan uit die geestelijke dood die je gescheiden houdt van God. Opdat je leven hebt in zíjn naam.
Daarom noemt Jezus zichzelf ‘Ik ben de opstanding en het leven”. En dat betekent voor wie gelooft: Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?’ (Johannes 11:25-26)
Jezus claimt machtiger te zijn dan de dood en het kwaad, die ons wel, maar Hém niet in zijn greep heeft. Hij claimt de bron van leven te zijn, waardoor ieder mens leeft.
Het grootste wonder wat Jezus deed, om dát te bekrachtigen, is dan misschien wel zijn eigen dood aan het Kruis. Voor sommige mensen is dat heel moeilijk te geloven. Jézus die stierf aan zo’n belachelijk kruis? Dat kan niet. Dat zou God toch verhinderen!
Juist Jezus, die zonder zonde was, die volkomen leefde zoals God het leven bedoeld had, juist Hij stierf, onverdiend. Hij besloot daartoe. Hij hoefde niet, want de dood heeft geen macht over iemand die perfect leeft. Maar Jezus koos ervoor. Zijn laatste woorden aan het kruis waren ook woorden die blijk gaven van zijn macht over de dood. Hij gaf het leven terug. Op die manier, door zélf te sterven, liet hij zien dat zijn wondertekenen en diepe uitspraken over zijn identiteit maar loze woorden waren. Maar diepe betekenis en kracht hadden. Hij bleef niet dood, maar stond op. Nieuw leven. Sterker dan de dood. Hij IS de opstanding, de Bron van leven. En in dat nieuwe leven, gebaseerd in zijn Opstanding wil Hij jou meenemen.
Pasen leert ons dat dat kan. Dat de dood niet het laatste woord is, maar feitelijk geen macht meer heeft. Ook al maak je veel moeilijke momenten door in het leven: Je hoeft er niet in gevangen te zitten.
Toen Lazarus gestorven was, waren de mensen, en vooral zijn zussen, vol verdriet. Jezus ook. En hij vroeg: Waar hebben jullie hem neer gelegd. Waar ligt jouw verdriet, laat het mij zien – zo nodigt Jezus je uit. En Maria, de zus van Lazarus antwoordde: “Kom maar mee, hier ligt hij”. Jezus is Opstanding, Jezus is Leven. Daarom kun je Hém brengen naar de pijn in je hart, naar je verdriet. Hij huilt met jou daarom. Maar hij wil het ook op zich nemen – daarvoor stierf hij. Hij stopt het weg aan het kruis, in het graf. En het graf is leeg, want Jezus stond op, maar liet al die pijn achter. Leg het daar maar neer!
Pasen betekent dat de angst voor de dood, maar ook angst voor mensen die jou veroordelen voor van alles en nog wat – misschien wel voor het feit dat jij hier zit – dat de angst die jou verlamt, de gebrokenheid, het verdriet en gebondenheid waar je mee worstelt, dat Jezus je daaruit laat opstaan, zodat je kunt Leven in zijn Opstanding.
Hij is het Leven dat jou draagt in alle omstandigheden in deze wereld. Als je dát gelooft, mag je opstaan en leven in nieuwe hoop dat op een dag alles écht afgelopen is. En dat tot die tijd je leven hier en nu beheerst mag worden door Gods liefde voor jou. In die liefde kun je het leven vieren. Ook al heb je pijn. Jezus, de Opstanding, het Leven, geeft je kracht, hoop, liefde, uitzicht. Dat geeft je vrijheid om te genieten van zijn liefde voor jou. Want Hij is de bron van jouw leven.
Geloof je dat?
(reacties naar: martijn@hetkruis.org)